سال ۱۹۵۰ چند نفر دوست صمیمی تصمیم به یک سفر ماجراجویی با قایق گرفتند. آنها از ایالت آلاباما به سمت مکزیکو به راه افتادند. در تاریکی شب بود که به نیو اورلئان رسیده بودند و بخاطر طوفان مجبور شدند تا پهلو بگیرند و به ساحل پناه ببرند. آنها که پیاده به سمت شهر درحال حرکت بودند به خانه ای متروکه و خالی از سکنه رسیدند و به ناچار تصمیم گرفتند تا شب را در این سرپناه بگذرانند. همگی وارد خانه شدند گویی سالهاست کسی حتی اطراف این خانه هم تردد نداشته اما هیچ چیز جز اینکه از طوفان در امان باشند در ذهن آنها نمیگذشت. نیاز به استراحت داشتند پس تصمیم گرفتند به هر زحمتی که هست با صدای وحشتناک طوفان بخوابند. آنها نمیدانستند به خانه ای پناه بردند که ۳۰ سال است هیچ یک از مردم نیو اورلئان حتی جرات نزدیک شدن به آن را نداشته اند چون آنها بر این باور بودند که روح خانواده کارولا که در آن خانه بشکل وحشیانه ای کشته شده بودند هنوز سکونت دارند.
بیخبر از هرچیزی در مورد این خانه به خواب رفتند ولی وقتی چشم باز کردند خود را زنجیر شده در زیر زمینی تاریک یافتند که در آن جز آرزوی مرگ هیچ آرزویی برای آنها باقی نماند.

ارتباط با اتاق فرار آرزوی مرگ

کرمانشاه – ۲۲بهمن – بلوارنسترن – پلاک۲۷ – اتاق فراروکافه۱۹۲۰